Banalne jest stwierdzenie, że sprężarka jest sercem układu chłodniczego. Oczywiste jest także, że chociażby ze względu na ciśnienia sprężarka do układów F-gazowych nie może pracować z r744. Mniej oczywiste jest, jak powinna być zaprojektowana i wykonana taka sprężarka.

W odpowiedzi na to pytanie pewna firma poszła inną ścieżką niż pozostałe. Poszła od razu na całość, projektując zupełnie nowe urządzenia. Tą firmą jest włoski Dorin, który zaprojektował pierwszą sprężarkę na CO₂ już w 1996 roku. Dzięki takiemu podejściu 22 lata temu, dziś są zdecydowanym liderem w technologii, zakresie dostępnych urządzeń i sprzedaży.

„Musimy obserwować co się dzieje na rynku, ale nie zawsze musimy za tym podążać” - Giovanni Dorin.

Seria sprężarek CDS przeznaczona jest do pracy podkrytycznej w kaskadzie lub na dolnym stopniu boostera. Dostępne są sprężarki o wydajnościach objętościowych 1,9 do prawie 49m³. Dopuszczalne ciśnienia pracy do 36bar na LP i 55 bar na HP. Więcej niż u głównych konkurentów.

Seria sprężarek CD przeznaczona jest do pracy w wysokich ciśnieniach LP = 100 bar i HP = 150 bar. W zależności od koperty pracy, wersje CD H, M, B przeznaczone są do pracy w górnej lub dolnej części central Booster. Dostępne są sprężarki o wydajnościach objętościowych od 1,12 do 60m³. Za szczególnie ciekawą uważam serię B, która może pracować przy temperaturach -50°C do -15°C. Oznacza to, że są to idealne sprężarki do pracy na dolnym poziomie boostera, jednocześnie zachowując maksymalne ciśnienie ssania 100 bar! Oznacza to, że bez systemów podtrzymujących możliwy jest do zaprojektowania transkrytyczny system chłodniczy booster, który nie będzie ulegał usterkom nawet podczas wydłużonych postojów. W praktyce ograniczeniem stają się chłodnice powietrza

W firmie Enreco z powodzeniem projektujemy już takie układy.

Uważny czytelnik zwrócił uwagę na wydajność 60m³ największej sprężarki transkrytycznej. Urządzenie to w warunkach plusowych posiada moc chłodniczą równą 150 kW! Więcej niż popularne sprężarki sześciotłokowe lub nawet ośmiotłokowe na F-gazy.

Tak duża sprężarka pozwala technologii chłodniczej na CO₂ konkurować z amoniakiem do mocy nawet 2,5 MW.

Jak pisałem na początku, Dorin podąża swoją ścieżką. Z materiałów prasowych wiem, że planowana jest sprężarka o roboczej nazwie „grande compressore” i mitycznej wydajności 300 m³/h!

Dla nas jako inżynierów, olbrzymie znaczenie ma także fakt, że program doborowy Dorin Software jest najbardziej kompletny i pozwala bardzo precyzyjnie nie tylko dobrać sprężarkę,  ale zasymulować jej działanie przy różnych obciążeniach.

Pytanie do czytelników: Dlaczego bardzo mało prawdopodobne jest powstanie sprężarki śrubowej na CO2?